نسل بعدي فناوري ريزپردازنده‌هاي اينتل با اسم رمز Ivy Bridge
آينده پردازنده‌هاي اينتل
نسل بعدي فناوري ريزپردازنده‌هاي اينتل با اسم رمز Ivy Bridge
روز چهارم ماه مه سال جاري، شركت اينتل خبرهاي داغي براي صنعت نيمه‌هادي‌ها و بازار پردازنده‌هاي جهان داشت. در واقع اين شركت از نسل بعدي فناوري ريزپردازنده‌هاي خود پرده‌برداري كرد كه با اسم رمز Ivy Bridge شناخته مي‌شود.
روز چهارم ماه مه سال جاري، شركت اينتل خبرهاي داغي براي صنعت نيمه‌هادي‌ها و بازار پردازنده‌هاي جهان داشت. در واقع اين شركت از نسل بعدي فناوري ريزپردازنده‌هاي خود پرده‌برداري كرد كه با اسم رمز Ivy Bridge شناخته مي‌شود.زماني دو روش معين براي بهبود عملكرد پردازنده‌ها و كاهش مصرف برق آن‌ها وجود داشت: افزايش سرعت كلاك پردازنده و كوچك‌سازي فناوري ساخت تراشه‌ها. زمان ثابت كرده كه از يك نقطه خاص عملكردي به بعد، معماري پردازنده‌ها بايد با تغييرات چشم‌گيري مواجه شود تا امكان ادامه اين مسير وجود داشته باشد. نمونه بارز اين ضرورت، سوييچ اينتل به معماري Core بود. اما وقتي صحبت از تراشه‌هايي باشد كه به هشت يا دوازده هسته مجهز هستند و از فناوري پردازش 22 نانومتري بهره مي‌گيرند، ديگر روش‌هاي سنتي جوابگوي نيازهاي فني توليدكنندگان نخواهند بود.
شركت اينتل در نسل جديد پردازنده‌هاي خود با تركيب مجموعه‌اي از فناوري‌هاي جديد كه در حوزه ساخت نيمه‌هادي‌ها و پردازنده‌ها به‌عنوان جهش‌هاي بسيار مهمي در‌نظر‌گرفته مي‌شوند، توانست نسل جديدي از پردازنده‌هايش را معرفي كند كه به‌عنوان آينده دنياي پردازنده‌هاي كامپيوتري در نظر گرفته مي‌شوند.در نگاه اول، Ivy Bridge يك كوچك‌سازي die از پردازنده‌هاي نسل قبلي Sandy Bride به‌شمار مي‌آيد. به‌عبارت ديگر، ريزمعماري اين دو پردازنده تا حدود زيادي به يكديگر شباهت دارد، اما پردازنده‌هاي جديد به‌جاي فناوري 32 نانومتري با يك فرآيند بسيار پيشرفته 22 نانومتري توليد خواهند شد. اين ويژگي، مصرف برق پردازنده را به‌طور چشم‌گيري كاهش داده و در نتيجه گرماي بسيار كمتري را توليد خواهد كرد، در حالي‌كه همان سطح عملكرد سابق را حفظ مي‌كند.
از سوي ديگر، بهره‌گيري از پيشرفت‌هاي چشم‌گيري مانند ترانزيستورهاي سه‌بعدي Tri-gate و High-K Metal Gate به اينتل امكان داده تا عملكرد پردازنده‌هاي خود و سرعت كلاك آن‌ها را افزايش دهد. در واقع اينتل مدعي است كه در شرايط مشابه (سرعت كلاك و ولتاژ يكسان) پردازنده‌هاي جديد مي‌توانند از تا 37 درصد بهبود در كارايي را به نمايش بگذارند.پردازنده‌هاي Ivy Bridge اينتل كه از پلتفرم LGA 2011 استفاده خواهند كرد و روي مادربردهاي مبتني بر چيپ‌ست X79 نصب خواهند شد، آينده پردازنده‌هاي اينتل را تشكيل مي‌دهند و آغازگر نسل جديدي از تراشه‌هاي اين شركت به‌شمار مي‌آيند.
همان‌طور كه قبلاً نيز اشاره كرديم، پردازنده‌هاي جديد از نظر معماري شباهت زيادي به پردازنده‌هاي Sandy Bridge دارند. اما اين به معناي آن نيست كه با ويژگي‌هاي تازه‌اي در اين پردازنده‌ها مواجه نخواهيم بود. به‌طور دقيق‌تر، كنترلر حافظه مجتمع پردازنده كه در نسل قبلي حافظه‌هاي DDR3 از سرعت‌هاي كلاك تا 1333 مگاهرتز پشتيباني مي‌كرد، اكنون مي‌تواند از حافظه‌هاي با سرعت‌هاي كلاك تا 1600 مگاهرتز نيز پشتيباني كند. از سوي ديگر، پردازنده جديد همانند پردازنده‌هاي Sandy Bridge شانزده مسير PCI Express را تأمين مي‌كند، اما با اين تفاوت كه پردازنده‌هاي جديد به‌جاي نسخه 2 از مشخصات نسخه 3 گذرگاه مذكور پشتيباني مي‌كنند.
درباره موتور گرافيكي مجتمع پردازنده، بايد به اين نكته اشاره كنيم كه حالا هسته گرافيكي پردازنده از DirectX 11 پشتيباني مي‌كند. همچنين قابليت پشتيباني از OpenGL 3.1 و OpenCL 1.1 نيز به آن اضافه شده است. علاوه بر بهسازي‌هاي فوق، واحدهاي اجرايي (EU) هسته گرافيكي نيز از دوازده عدد به شانزده عدد افزايش پيدا كرده‌اند. به اين ترتيب، با توجه به پيش‌بيني افزايش فركانس كاري پردازنده‌هاي جديد و همچنين ارتقاي قابليت‌هاي هسته گرافيكي، مي‌توان انتظار داشت كه با عملكرد گرافيكي بسيار بهتري روي اين پردازنده‌ها مواجه باشيم.
البته بايد به اين نكته مهم اشاره كنيم كه بخش عمده‌اي از ويژگي‌هاي جالب توجه Ivy Bridge، مديون دستيابي اينتل به فناوري ترانزيستورهاي سه بعدي هستند كه به اين شركت امكان مي‌دهد عملكرد و سرعت كلاك پردازنده‌هاي خود را افزايش داده و در عين حال مصرف برق و گرماي توليد شده توسط آن‌ها را پايين نگه‌دارد. به اين ترتيب، مهاجرت به فناوري 22 نانومتري امكان‌پذير شده است كه به نوبه خود شرايط كاري بهتري را براي پردازنده فراهم مي‌كند. در واقع بدون بهره‌گيري از ترانزيستورهاي سه‌بعدي، مقدار نشت جريان در پردازنده‌هاي مسطحي كه با فناوري 22 نانومتري توليد مي‌شوند به‌حدي زياد است كه استفاده از آن‌ها را تقريباً غيرممكن مي‌سازد.
به اين‌ترتيب مي‌توان گفت، اينتل اين‌بار تنها يك گام بلند به جلو برنداشته است. در واقع غول تراشه‌ساز با تركيب موفقيت‌هاي چند سال اخير خود، چند جهش بلند را در يك نسل واحد از محصولاتش برداشته كه باعث مي‌شود فاصله زيادي با رقيب اصلي خود يعني AMD پيدا كند.با وجود آن‌كه پيش‌بيني مي‌شود نوآوري‌هاي پياد‌ه‌سازي شده در Ivy Bridge حداقل براي دو سال بتوانند برتري خود را حفظ كنند، اينتل وعده داده است كه فناوري جديد به‌سادگي مي‌تواند به فناوري پردازش بعدي اين شركت يعني چهارده نانومتر مقياس‌دهي شود، پس حتي عبور از اين مرز نيز چندان غيرمنتظره نخواهد بود.
پردازنده‌هاي Ivy Bridge تا اوايل سال 2012 وارد بازار خواهند شد، هر چند كه مي‌توان انتظار داشت پردازنده‌هاي مذكور را بسيار زودتر از زماني كه انتظار داريم در بازار ببينيم. به اين ترتيب، بايد يك جهش عملكردي در سيستم‌هاي دسكتاپ، ايستگاه كاري و سرور داشته باشيم. حال بايد منتظر ماند و ديد كه اينتل تا چه اندازه مي‌تواند وعده‌هاي خود را در عمل تحقق بخشد و AMD چه پاسخي براي حفظ موقعيت خود دارد.